Als er in de Vlaamse literatuurgeschiedenis één schrijver is die meer sporen heeft nagelaten met zijn dood dan met zijn oeuvre, dan is het wel Roger Van de Velde. Bij het horen van zijn naam welt bij menigeen het woord ‘Palfium’ op, het geneesmiddel dat Van de Velde in zijn macht kreeg, hem in de gevangenis deed belanden en hem uiteindelijk fataal werd - roemloos zakte de schrijver op 30 mei 1970 ineen op een terras in Antwerpen.
Toch heeft hij met zijn glasheldere proza vele Vlaamse auteurs beïnvloed en zijn verschillende van zijn boeken ook nu nog, dertig jaar na zijn dood, meer dan het lezen waard. Ook zijn levenswandel is overschaduwd door de jaren die hij achter tralies heeft doorgebracht. Weinigen weten iets van zijn bewogen jeugd af, evenmin van zijn adoratie voor Willem Elsschot. En dat hij als journalist uitblonk in veelzijdigheid en in zijn artikelen vocht tegen sociaal onrecht is ook geheel en al verdrongen door die andere, vergeefse strijd tegen zijn verslaving. (Foto: Roger Dijckmans)
Scheiding van goederen is de niet eerder gepubliceerde debuutroman van Roger Van de Velde, de meest bekende ‘onbekende schrijver’ van de Nederlandse letteren. Willem Elsschot spande zich uitermate in om die gepubliceerd te krijgen. Hij vond het verhaal ‘goed, zelfs zéér goed geschreven’. Toch vond Scheiding van goederen pas in 2022 voor het eerst een uitgever.
In De knetterende schedels beschrijft Roger Van de Velde zijn compagnons de misère in de instellingen waar hij werd geïnterneerd. We ontmoeten Daniël, die drie dagen aan een stuk lange sigaretten rookt omdat Prometheus het hem zo instrueert, Jules Leroy, die de kat doodt waar hij zoveel van houdt omdat ze zijn rosbief opeet, en markies de la Motte, die schuldbekentenissen voor miljarden franken uitschrijft. Zonder meer het hoogtepunt in zijn literaire oeuvre.
In ‘Deze wereld is geen ergernis waard’ duikt Ellen Van Pelt in het werk en leven van Roger Van de Velde. Vijftig jaar later beklijven zijn teksten nog altijd. Zijn verhaal, zijn leven en werk hebben recht op antwoord. Hij was meer dan een verslaafde achter tralies. Hij was een vader, een echtgenoot, een getalenteerd journalist en bovenal een bijzonder goed schrijver.
Verhalenbundel bekroond met de Dr. Philipsenprijs voor verhalend proza.
Bevat:
Brussel/Den Haag: Manteau. - 124 pagina's.
Reeks: Grote Marnix Pockets nr 32
Afmetingen: 20 x 12.50 (paperback)
Omslagontwerp: Stefan Mesker